وجود و اثبات معاد، ادله متعددی دارد؛ که بطور خلاصه و موردی اشاره می کنم:
از خداوند، باطل و عبث، سر نمی زند
خداوند حکیم است و حکیم کار بیهوده و عبث انجام نمی دهد.
خداوند آسمان و زمین را برای انسان و خدمت رسانی به او آفریده:
«هُوَ الَّذي خَلَقَ لَكُمْ ما فِي الْأَرْضِ جَميعا»؛ او خدايى است كه همه آنچه را (از نعمتها) در زمين وجود دارد، براى شما آفريد. (بقره، 29)
«وَ سَخَّرَ لَكُمْ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ جَميعاً مِنْهُ»؛ او آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است همه را از سوى خودش مسخّر شما ساخته است. (جاثیه، 13)
هدف و غرض از آفرینش انسان و هبوط او به زمین، حیات اخروی و رساندن او به کمال و سعادت ابدی است.
محصور بودن آفرینش انسان به این دنیا، بدون توجه به حیات اخروی و رساندن او
به کمال و سعادت، کاری بیهوده و عبث است، و همان طور که عرض شد حکیم، کار
عبث و بیهوده نمی کند.
بنابر این، عقل حکم می
کند به بودن معاد، زیرا خداوند حکیم است و کار عبث و بیهوده از او صادر نمی
شود. و آفرینش انسان بدون حیات اخروی و معاد، عبث و بیهوده است.
«أَ فَحَسِبْتُمْ أَنَّما خَلَقْناكُمْ عَبَثاً وَ أَنَّكُمْ إِلَيْنا لا تُرْجَعُونَ»؛ آيا گمان كرديد شما را بيهوده آفريدهايم، و بسوى ما باز نمىگرديد؟ (مؤمنون، 115)
درباره
معاد ,
اثبات خداوند توسط امام صادق علیه السلام از راه صنع